Ons Genoegen - EAD Asten 11-5

We sloten het seizoen af met een ruime en makkelijke overwinning. Hierna was het wachten op de uitslag van Gooi- en Eemland tegen concurrent Tilburg. Als die wedstrijd zou eindigen in 8-8 of een nederlaag voor Tilburg waren we kampioen, zo niet dan zouden we tweede worden, met evenveel wedstrijd-, maar minder bordpunten. Het laatste bleek het geval, Gooi- en Eemland verloor met 12-4 en dat betekent dat Tilburg nacompetitie mag spelen (in verband met de versterkte degradatie dit jaar omdat de klassen naar 10 teams gaan is er geen directe promotie) tegen de slechtste nummer 7, DIOS/Eureka.

Jan Ongolosono wist tegen Piet van Rens al gauw een schijf voor te komen door een kleine damcombinatie. Toen hij een tweede combinatie naar dam uitvoerde gaf Piet zich gewonnen. Ook Alfons Ottink won vrij makkelijk, nadat Hans Berkers achterliep kon Alfons plakken met directe winst. We kamen op 6-0 door Gerard Morsink. Hij kwam al snel een schijf voor, vervolgens leek het in een 4 om 3 eindspel, nadat Gerard het niet op zijn handigst had opgebouwd, naar remise te lopen, maar na nog een foutje kon Gerard aansturen op een dubbele oppositie. Zowel Gerard als Alfons hebben hiermee dit seizoen +4 gescoord, waarbij Gerard door het lagere aantal partijen feitelijk onze topscorer is.

Peter Kolkman speelde een klassieke partij, en nadat tegenstander Jack Derksen een grote afruil had genomen werd remise overeengekomen. EAD (Eerste Astense Damclub) deed nog wat terug via een overwinningvan Geert Jan Loomans op Toys Sheoratan. Via een drie om drie kwam een stand met een voorpost op de achtste rij op het bord. Hierna moest Toys nog een schijf verliezen en was het snel gedaan.

Cock van Wijk bouwde goed op tegen Bert Berkers, maar miste in de opbouw een zet waarmee hij schijfwinst had kunnen forceren. Nu kon Bert zich nog net verdedigen, de stand kwam weer in evenwicht en er werd al vrij snel tot remise besloten. Arne van Mourik speelde zijn gebruikelijke laveerspel tegen Patrick Adriaanse, bouwde een mooie aanval op en besliste de partij met een kleine combinatie. Auke Zijlstra was zoals wel vaker als laatste uit (al was het pas 20 voor 4 deze keer). Tegen Jules Martens kwam een ingewikkeld spel waarin Auke steeds opsluitingen in kon nemen maar dit niet deed. Martens kwam in problemen, maar had geluk toen Auke van een eerder (opsluit)plan afzag wegens een damcombinatie, die er echter bij analyse helmaal niet in blijkt te zitten. Hierna kon Jules ruilen, waarna Auke licht initiatief had, maar zijn vleugelaanval liep vast, en Auke mocht van geluk spreken dat Jules teverden was met remise.