Raes DC Maastricht - Ons Genoegen 9-7

Opnieuw een 9-7 uitslag, dit keer echter geen overwinning zoals tot nu toe gebruikelijk maar een nederlaag

Alfons Ottink had zich wegens ziekte afgemeld, waardoor we iets zwakker dan gebruikelijk uitkwamen. En een verre reis, waarbij vijf man met de trein gingen en 3 met de auto. De treinreizigers scoorden beter, misschien was de autoreis toch vermoeiender.

Jan Ongolosono verloor als eerste. In een klassieke stand ruilde hij onnodig 37-31, daarmee zijn lange vleugel ernstig verzwakkend. Even later knoopte hij zichzelf nog verder op door op een combinatie te spelen. Gerard Morsink speelde een wat moeizame remise. Eerst kwam er al een (lastig te vinden) doorbraakcombinatie naar 37 in. Even later kwam de schijf op 37 er alsnog, op veel eenvoudiger wijze, wel zonder doorbraak maar met flink nadeel voor Gerard, die van geluk mocht spreken dat hij de schijf simpel mocht afruilen. Hierna stond Gerard nog steeds iets moeilijker, maar hij kwam verder niet in gevaar. Lucien Farzan liet zichzelf opsluiten en dat bleek geen goed idee. Nadat hij verzuimde zich te bevrijden werd zijn stand met de zet slechter. Hij kreeg nog een kans zich te bevrijden via een verrassende 3 om 4 met een 1 om 2 na, maar toen hij in plaats daarvan het kerkhofveld opzocht kwam hij al snel een schijf achter, en verloor snel.

Toys Sheoratan speelde een rustige partij, die dan ook in remise eindigde. Heel anders ging het bij Peter Kolkman, die een kort-vleugelopsluiting kreeg aangeboden van Janes de Vries, en heel mooi kwam te staan. In de trein terug bleek dat Peter flinke kansen gemist had. Uiteindelijk kon Janes zich losruilen, en Peter stond zelf iets slechter toen hij remise aanbood, op een moment dat beide spelers nauwelijks bedenktijd over hadden. Arne van Mourik kwam slechter en slechter te staan tegen Eric Conrad, en had geluk dat deze niet de beste voortzetting vond.

Hierna moesten de laatste 2 partijen gewonnen worden om nog een punt te redden, en Cock van Wijk leek daar lange tijd goede kans op te hebben, in een bekend maar moeilijk speltype met een witte schijf op 45 en zwarte op 15 en 25. Eerst miste Cock een geforceerde schijwinst, en even later speelde Cock naar een snelle doorbraak toe, waar hij beter nog even mee had kunnen wachten. Nu eindigde de partij snel in een teleurstellende remise. Hierdoor speelde Auke Zijlstra nog slechts voor de eer. Een partij met een rustige opening, waarna tegenstander Harry Velraeds probeerde een omsingeling op te zetten. Dit lukte matig en Auke bouwde langzaam maar zeker een mooie aanval op. Na wat ruilen leek deze dood te bloeden, maar in een zes om zes speelde Harry 47 op om deze even later terug te ruilen. Dit tempoverlies bezorgde Auke groot voordeel in het 5 tegen 5 eindspel. Auke ontweek daarna nog een paar geniepige remisefinesses, waarna Harry iets te snel (Aukes laatste zet was onnauwkeurig) opgaf.

Ons Genoegen kan hiermee de titelaspiraties opgeven, en zakt naar een derde plaats met evenveel punten als nummer 2 Maastricht en op drie punten achterstand op Eindhoven, dat nu de titel al bijna binnen heeft.