|
|
||
| Home | ||
| Info | ||
| Damkalender | ||
| Tiental | ||
| Virtuele ratinglijst | ||
| Onderlinge
|
||
| Archief | ||
| Overige clubs in Utrecht | ||
| UDG/Vriendenkring | ||
| Speellocaties | ||
| Links | ||
| Clubbladen | ||
|
|
||
|
Damvereniging Ons Genoegen Utrecht
|
Ons Genoegen - DC Nijmegen 12-4
Ons Genoegen stelt met een overwinning orde op zaken en is definitief zeker van klassebehoud
Teamleider Alfons Ottink verwachtte een tactische opstelling, en had de onze daaraan aangepast, met de sterkste spelers op bord 3 t/m 5 en iets zwakkere op bord 1 en 2. Dit pakte goed uit.
Als eerste was Hensley Nepomuceno, invaller voor Lucien Farzan, uit. Hij speelde razendsnel, en nam een aanval in die er wel mooi uitzag, maar toch vrij eenvoudig kon worden afgebroken met remise als logisch resultaat. Cock van Wijk zette ons al snel daarna op voorsprong, via een soepele overwinning op Sammy Amusah. Sammy liep achter en Cock benutte het vrije tempo om een combinatie te nemen, die weliswaar gelijk bleef, maar een voorpost voor Sammy opleverde die 2 zetten later werd opgepeuzeld. Even later volgde de overwinning van Auke Zijlstra. Hij trof in Roy Slagter de speler met de laagste rating, maar wel iemand die eerder ook al eens Alfons Ottink op remise had gehouden. Na de opening stond Auke iets nadelig, maar toen het gesloten klassiek werd raakte Roy de draad enigszins kwijt en liep helemaal vast. Auke maakte het af met een offer gevolgd door een achterloop. Een lichte domper op de feestvreugde kwam door een nederlaag van Alfons Ottink tegen Bram Ladage, weliswaar de sterkste speler van Nijmegen, maar toch. Alfons haalde enig voordeel, zonder dat het evenwicht echt werd verbroken, maar liep toen in een enigszins verrassende 4 om 4 combinatie met doorbraak. Overigens misten beide spelers eerder al een kleine damcobinatie, die Alfons ook op zijn minst erg lastig spel had opgelever. Gelukkig zette Arne van Mourik ons snel weer op twee overwinningen voorsprong. Hij zette in klassiek spel het centrum van Kees Hazen goed onder druk, waarna die maar een schijf offerde om ruimte te krijgen, en vervolgens Arne min of meer dwong naar dam te lopen. Peter Kolkman stelde de overwinning vervolgens veilig door een overwinning op Eric Sanders, een van de sterkere Nijmegenaren. In klassiek spel bleek Peter beter onderlegd dan zijn tegenstander, die na afloop zei : "Nu weet ik weer waarom ik nooit klassiek speel". Peter kwam langzaam maar zeker beter te staan en maakte de partij keurig af met een forcing eindigend met een kleine combinatie naar dam.Gerard Morsink speelde zoals wel vaker een rustige partij, waarin hij wel iets moeilijker spel leek te hebben door wat randschijven, maar waarin het evenwicht nooit echt werd verbroken. Als laatste speelde Toys Sheoratan tegen Albert Eggink. Na een opening met een korte-vleugelopsluiting, waarin een nogal ongebruikelijke combinatie met groot nadeel voor Toys door beide spelers werd gemist, werd het symmetrisch klassiek. De stand was in evenwicht, maar in de tijdnoodfase wist Toys nog wat druk te zetten, en Albert bezweek hieronder.
Met deze uitslag komt Ons Genoegen op 8 punten, en het is met nog 1 ronde te gaan zeker dat we volgend jaar weer in de eerste klasse uitkomen.