Ons Genoegen - CEMA/De Vaste Zet 7-13

Voor Ons Genoegen was dit een laatste kans om iets aan de laatste positie op de ranglijst te doen. Dat lukte weer niet, al had er duidelijk meer in gezeten. Het begon al slecht met een nederlaag van Jan Ongolesono, die blijkbaar nog niet helemaal wakker was en na 4 zetten in een haarlemmer liep. Wim Vlooswijk speelde een degelijke remise tegen de sterke, maar niet erg aandringende Martijn van Gortel. De achterstand werd onnodig vergroot door een nederlaag van Toys Sheoratan. Hij trof met Erwin Heunen één van de sterkste tegenstanders, maar Toys nam in de opening een korte vleugelopsluiting in en kwam zo goed als gewonnen te staan. Echter, in deze stand kon hij de verleiding niet weerstaan en nam een damzetje. De dam bleek er weer af te gaan, waarna in de overgebleven stand het aantal schijven gelijk was, maar de positie niet.

Alfons Ottink deed wat terug na een nogal ingewikkelde partij tegen Adiatu Ibrahim. Alfons leek lange tijd moeilijk te staan, maar mogelijk was dit gezichtsbedrog, zoals bij Alfons wel vaker het geval is. In het late middenspel nam Alfons een doorbraak, waarna Ibrahim in verloren positie door de vlag ging. Een nederlaag van Cock van Wijk, die gezien de stand probeerde te winnen maar daarbij iets te ver ging tegen voormalig Belgisch kampioen Patrick Casaril vergrootte de achterstand weer. Hensley Nepomuceno speelde een prima partij tegen Dieter van Gortel. In een klassieke stand had hij via een Ghestem een eindpel met een schijf meer kunnen bereiken. Hensley ruilde terug wat twee zetten later in een remiseafwikkeling uitmondde.

Auke Zijlstra bereikte niets tegen André Maertzdorf, sterker nog hij kwam bijna verloren te staan nadat een geplande schijfwinst niet goed was berekend, omdat er een doorbraak volgde. Gerard Morsink stond iets minder tegen Clemens Crucius, maar wist toen het uitdunde de weg naar remise eenvoudig te vinden. Ook Arne van Mourik kon deze ronde geen potten breken tegen Wiel Maertzdorf. Wiel nam een voorpost in op 28, en hier bleek niets constructiefs tegen te verzinnen.

Als laatse was Kennedy Krishnadath klaar, tegen de op papier veel sterkere Tomi Nyamsi. In de partij kwam dit verschil er niet helemaal uit, en mogelijk stond Kennedy in het late middenspel zelfs gewonnen. Hij nam echter een variant die in een wederzijdse doorbraak resulteerde, waarna Kennedy niet helemaal handig speelde en nog verloor door een eenvoudige damvangst.