020 - Ons Genoegen 12-8

Nog net voor de lockdown kon de zesde ronde afgewerkt worden, waarin Ons Genoegen mocht aantreden tegen 020, op papier duidelijk sterker, al is het team niet meer zo sterk als een aantal jaren geleden. In de praktijk bleek dat het een spannende strijd werd, waarin we enigszins ongelukkig een nederlaag leden.

Auke Zijlstra speelde een (te?) kalme partij tegen Kenny Kroon, probeerde nog wat spanningen te creëren rond de 40ste zet, maar toen die effectief werden geneutraliseerd werd remise overeengekomen. Alfons Ottink kreeg enigszins moeizaam spel tegen Johan Wiering, maar wist toch vrij eenvoudig remise te bereiken. Na afloop gaf Johan een variant aan die het Alfons een stuk moeilijker had kunnen maken. Ook bij (vierde) invaller Peter Meijler was er sprake van een klassieke partij die vrij geruisloos in remise eindigde.

Teleurstellend was de remise van Cock van Wijk tegen Roep Bhawanibhiek. Cock speelde een goede opening, maar had in het middenspel geluk dat Roep een misschien winnende voortzetting miste. Hierna kwam Cock zelf gewonnen te staan, maar hij miste eerst een direct gewonnen zet, en koos vervolgens het verkeerde eindspel. Hierna kwamen we op achterstand doordat Gerard Morsink in het late middenspel een schijf kwijtraakte, en er vervolgens niet meer aan te pas kwam. Lucien Farzan speelde een goede partij tegen Hans van de Heuvel, al miste Hans wel een kans om Lucien onder druk te zetten. Hierna volgde de tweede teleurstelling: Jan Ongolesono speelde een overtuigende aanval tegen Radjinder Jharap, kwam gewonnen te staan, maar dacht te winnen door met een dam op twee schijven te lopen. De directe plakker mocht niet, maar Radjinder gaf een extra schijf, en toen kon de plakker wel, met remise. Eerst twee schijven geven om de plakker eruit te halen was eenvoudig gewonnen geweest.

Zo stonden we met 8-6 achter in plaats van met 8-6 voor. Het werd nog wel 8-8 doordat Arne van Mourik won van Rob Geurtsen, enkele jaren geleden nog N.K.-deelnemer. Arne zocht de omsingeling op, wat leidde tot een spannende partij die bij ons vertrek nog lang niet was uitgeanalyseerd. Arne dwong met een stille zet een schijfoffer af, en brak toen door op de korte vleugel. Arnes dam werd nog wel afgenomen, maar het 5 om 4 eindspel dat overbleef was eenvoudig gewonnen. Toys Sheraton trof in Peter van Heun één van de sterkste Amsterdammers. Hij verdedigde zich goed, maar kwam toch in een 4 om 2 endspel terecht. Dat leek, aangezien Peters schijven midden op het bord stonden, remise te houden, maar Toys vlag viel onverhoopt. Tenslotte verloor ook nog Radjen Kalloe, die na een doorbraak van Gerrit Tigchelaar zich nog goed verdedigde, maar uiteindelijk belandde in een eindspel met 4 dammen tegen een dam met 3 schijven.

Ondanks deze nederlaag konden we met opgeheven hoofd huiswaarts keren. Na 6 rondes is duidelijk dat we in deze klasse niet de kop van Jut zijn waarvoor vooraf gevreesd werd, maar dat we tegen de meeste teams in elk geval de mogelijkheid hebben om te winnen.

Dit was de laatste wedstrijd voor de winterstop, en aangezien de volgende ronde voor Ons genoegen gepland was tegen CCR, die zich hebben teruggetrokken, is de volgende competitiewedstrijd pas eind januari.