Dios Eureka - Ons Genoegen 12-8

Blunders breken Ons genoegen op

Wellicht was het te wijten aan de lange reis naar Hoensbroek, hoewel de treinreis rhreen ontspannen verliep. We kwamen op achterstand door een nederlaag van Hensley Nepomuceno, die zich teveel naar de rand liet drukken. Een knappe remise volgde van Peter Kolkman tegen de sterke Tom Swelsen, een blauwe notering op toernooibase. Alfons Ottink won snel in een hekstellingpartij, dat hij als derde uit was kwam slechts doordat zijn tegenstander niet van opgeven wist. Vervolgens ging het mis bij Auke Zijlstra. Na een partij waar hij het in de opening opgelopen nadeel keurig had weggewerkt dacht hij op de 40ste zet met een ruiltje een remisestand te bereiken, daarbij een drie om drie doorbraak overziend. Wim Vlooswijk bracht de stand weer in evenwicht met een combinatie in het klassiek.

Zo leek er halverwege nog wel 10-10 in te zitten. Weliswaar verloor Toys Sheoratan positioneel, maar Jan Ongolesono zou moeten kunnen winnen en de overige borden waren in evenwicht. Echter Jan liep in de allerlaatste copmbinatie die er in zat waarmee een drie om een eindspel op het bord kwam. Na een gelijkwaardige remise van Arne via zijn bekende ondoorgrondelijke spel tegen Brion Koullen werd het nog iets erger doordat ook Gerard Morsink strandde in het zicht van de haven. Hij dacht een remise te forceren via een plakker maar er volgde een een om twee warrbij de doorgebroken schijf van het bord verdween. Even leek Cock van Wijk hetzelfde lot te ondergaan toen hij zijn dam gevangen zag, maar de overgebleven stand was met dire schijven achter de lange lijn eenvoudig remise.

De teleurstelling werd, na een voorspoedige terugreis met de trein, door een vijftal speler weggegeten bij de Chinees op Hoog Caterijne, waarbij ook nog wat partijen de revue passeerden.