Lent - Ons Genoegen 9-11

Een zeer verdiende en te kleine overwinning

Lent leek vooraf een lastige tegestander, maar het bleek dat we, ondanks twee invallers en het ontbreken van Arne van Mourik, zeer goed tegen hen opgewassen waren.

Het eerste punt kwam van Hensley Nepomuceno. Hij speelde een uitstekende partij (tegen een invaller bij de tegenpartij) en kwam gewonnen te staan. Helaas liet hij zijn dam vangen en moest hij genoegen nemen met remise. Auke Zijlstra speelde tegen de sterke Maarten Nas en probeerde het spel overzichtelijk te houden. Dit lukte en ondanks een licht nadelige stand wist hij eenvoudig remise te bereiken. Cock van Wijk trad aan tegen oud OG-lid Jan Jacobs, aan bord 8 met de opdracht proberen te winnen. Cock kwam duidelijk beter te staan, maar ergerde zich enigszins (en iets te veel) aan de remise van Hensley op het bord naast hem en raakte daardoor even de concentratie kwijt. Ook remise. Op dat moment stond tweede invaller Kennedy krishnadath al een schijf voor met gegarandeerde doorbraak (tegen Gert van Willigen met 280 ratingpunten meer) en ook andere borden stonden er goed voor, dus er leek geen vuiltje aan de lucht.

Ook Gerard Morsink kwam voordelig te staan tegen een invaller van Lent, maar wist het niet af te maken. Dit lukt Lucien Farzan wel, toen tegenstander Eep van Manen een remise terugruil niet wilde nemen omdat hij meende op winst te moeten spelen, en prompt getracteerd werd op een kleine combinatie. Al snel werd het weer gelijk door een nederlaag van Wim Vlooswijk. Wim ging in de aanval, maar moest zijn schijf op 24 naar 15 verplaatsen en kreeg toen een (verhoogde) hekstelling tegen aan de andere kant. Hij leek zich hier met een sterk centrum uit te kunnen bevrijden, maar hij koos voor een twee om twee terug, waarna hij nadelig kwam te staan, en een vleugeldoorbraak hem uiteindelijk noodlottig werd.

Aan bord 3 legde Alfons Ottink de Lentse kopman Steven Wijker (rating 1430) het vuur na aan de schenen. Nadat vanuit klassiek beide spelers het kerkhofveld opzochten ontstond een geladen stand, waarin Steven bijna in een valstrik van Alfons liep. Uiteindelijk kwam Alfons 2 schijven voor, maar in een stand waarin Steven dam kon halen met eenvoudig remise. Het leek nu gezien de stand op de overige borden uit te lopen op een 13-7 overwinning, alle drie stonden namelijk gewonnen..

Toys Sheoratan won wel, via een degelijke positionele partij werd Rob Everts aan de kant gezet. Echter Jan Ongolesono, die met een ruil gevolgd door achterlopen met schijfwinst een schijf was voorgekomen, liep in een eindspel met 2 dammen en 3 schijven tegen 1 dam en 2 schijven nog in een klein remisezetje. Wel was de stand hiermee 10-8 in ons voordeel, en we hadden (gelukkig) nog maar 1 punt nodig. Kennedy had zoals vermeld al snel een schijf gewonnen, en leek de partij rustig uit te spelen. Met twee schijven op doorbreken en een schijf meer leek er geen houden aan. Echter, Kennedy brak door ten koste van een schijf, maar haalde daarna een dam die meteen gevangen werd, waarbij bovendien de tweede schijf op de achtste rij werd weggeslagen. De overgebleven 4 om 4 stand bleek gelukkig nog wel remise, waarna we toch nog opgelucht adem konden halen.

Opvallend waren de prestaties van het Surinaamse smaldeel: Zowel Jan, Toys, Lucien als Kennedy (en ook Hensley) kwamen gewonnen te staan. Mogelijk heeft de gezamenlijke oefensessie van Jan, Lucien en Toys op de afgelopen clubavond daarbij geholpen.