Ons Genoegen Utrecht – Den Haag 8-12 (2-4)

Afgelopen zaterdag werd de 6e ronde van de Nationale Competitie afgewerkt. In eigen huis trad Ons Genoegen als gastheer op voor de dammers uit Den Haag, die met een wedstrijdpunt minder aan het duel begonnen. Beide teams bivakkeren in de onderste helft van de ranglijst en een overwinning vandaag zou wat lucht geven. De Hagenaars waren daarom op volle oorlogssterkte naar Utrecht gekomen. Toch was het begin van de wedstrijd duidelijk voor de thuisclub. Lucien Farzan speelde in hoog tempo tegen de gepensioneerde groenteman Frans Teijn. De laatste ging daarin mee en de stukken vlogen van het bord zonder dat een van beiden voordeel verkreeg. In een 7-om-7 stand werd daarom tot remise besloten (1-1). Teamleider Alfons Ottink speelde tegen Devenand Orie, een speler zonder rating, maar dat zegt niet altijd alles. Alfons zocht de rand op aan de lange vleugel van Orie en zette op zijn eigen linkerflank een krachtige formatie neer. Toen Orie met 33-28 dacht een sterk centrum te kunnen innemen, werd hij verrast door een keuzeslag combinatie met schijfwinst voor Alfons. Orie rommelde er daarna maar wat op los, waardoor Alfons al snel op dam kwam. Die ging eraf met 2 schijven achterstand zonder compensatie. Toch speelde Orie door, totdat Alfons het welletjes vond en een slotcombinatie nam met altijd doorbraak naar dam. Voordat de slotslag werd uitgevoerd gaf Orie op (3-1).

Cock van Wijk nam het op tegen Bé Eggens, een gevaarlijke aanvalsspeler. Vanuit flankspel met eerst een halve hekstelling kreeg Bé inderdaad een aantrekkelijke aanvalspositie op het bord. Maar er zaten wel gaten in de stand en Cock plaatste met 39-34 een kleine lokzet waar Bé prompt in liep. De combinatie liet hij niet meer geheel uitvoeren en gaf op. Met 2 schijven minder en een aanstaande doorbraak op de lange vleugel was verder verzet zinloos (5-1). Jan Ongolesono kreeg klassiekachtig laveerspel op het bord tegen Gerard de Groot. Laatstgenoemde was met ruim 200 ratingpunten meer net wat bedrevener in het laveren en langzaam maar zeker kwam Jan onder druk te staan. Maar dat loste hij prachtig op door zijn tegenstander dam te geven en daarna te plakken met een randschijf, waardoor hij een ijzersterke voorpost op veld 37 verkreeg. Het geheel had een schijfje gekost, maar remise was onvermijdelijk. Gerard besefte dat ook en bood remise aan dat gretig werd geaccepteerd (6-2). Een fraaie tussenstand voor de thuisclub, maar op de andere 6 borden stonden veel OG-ers onder druk en was het de vraag hoe een en ander zou aflopen. Peter Kolkman bezweek als eerste en eigenlijk was dat niet nodig. In het klassiekachtige middenspel was er nog niet zoveel aan de hand, maar hij verzwakte onnodig zijn linkerflank met de ruil 32-28, terwijl hij op dat moment even had moeten afwachten met 30-25 en eventueel 40-34. Peter bleef volharden in het spelen op z’n linkerflank, terwijl zijn rechtervleugel meer en meer buiten spel kwam te staan. In een 7-om-7 stand liep Peter daardoor helemaal vast en gaf op (6-4).

Gerard Morsink aan bord 10 kwam ook meer en meer onder druk te staan tegen Hein van Dee, maar die had in een 7-om-7 stand nog maar een minuut en bood veiligheidshalve remise aan, ook gezien de situatie op de andere borden van zijn clubgenoten (7-5). Auke Zijlstra trof in Radjes Balkaran een gevaarlijke klant, die vanuit de opening druk op het centrum uitoefende. Toch stond Auke in het vroege middenspel prima en had hij zelfs voor een centrumaanval met 28-23xx23 kunnen kiezen, mede omdat schijf 2 van Radjes al opgespeeld was. Auke koos voor een wat passievere opstelling met 49-44, waarna Radjes het initiatief pakte op de linkerflank van Auke en het centrum. Toch was er nog niet veel aan de hand maar in de tijdnoodfase in een 7-om-7 stand zag Auke het even niet meer en liep in een damcombinatie met naslag. Voordat deze uitgevoerd werd, gaf hij op (7-7). Vlak daarna volgde de genadeklap voor OG. Voorzitter Wim Vlooswijk kwam met nadeel uit de opening tegen de sterke Patrick Stork, die in het late middenspel schijfwinst forceerde. Toch was daarmee de strijd nog niet gestreden, want Wim kreeg een sterke schijf op 24 met veel compensatie. En als hij op het idee 32-28 en 28-23 was gekomen, stond hij vermoedelijk zelfs beter. Maar in tijdnood kwam Wim niet op dit idee, werd van veld 24 verjaagd en kon snel daarna opgeven (7-9). Op bord 1 stond Arne van Mourik na de opening al snel onder druk tegen topscorer Hans den Engelsman, die tot dan toe al zijn partijen had gewonnen. Arne bleef ondanks de druk taai verdedigen en in een 4-om-4 stand wist hij het gaatje naar de remise te vinden (8-10). De laatste hoop aan OG-zijde was gevestigd op Kennedy Krishnadath, die het opnam tegen een 2e speler zonder rating, Alwien Bhagwandas (in de wandelgangen werden er al wat woordspelingen gemaakt: “Strijd tussen de Hara Krishna- en de Bhagwan beweging, hoe zou dit aflopen…”). Nou, dat werd al snel duidelijk. Na een rustige opening nam Alwien een steeds sterkere centrumpositie in en na de opstoot 28-23xx23 kwam Kennedy steeds verder in de verdrukking. In de tijdnoodfase kon Kennedy de beste verdediging niet meer vinden. Alwien brak door naar dam en daarmee was het pleit beslecht (8-12).